دامپزشکی دانشی تجربی است که در خصوص شناخت،پیشگیری،ریشه کنی و درمان بیماری‌های حیوانی اعم از بیماری‌های خاص حیوانی و یا بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان، شیوه‌های کنترل و بازرسی بهداشتی مواد غذایی و فراورده‌های با منشأ حیوانی، بهداشت خوراک و پرورش بهداشتی حیوانات به مطالعه می‌پردازد.دامپزشکان در همهٔ کشورها مسئول بهداشت دام می‌باشند تا بدین وسیله بهداشت و رفاه دام اعم از جانوران خشکی زی، آبزی، انسان و اکوسیستم فراهم شود.

دامپزشکان در پیشرفت علوم پزشکی در رشته‌های مختلف نظیر فارماکولوژی، اپیدمیولوژی، ایمونولوژی، میکروب‌شناسی و…نقش داشته‌اند و حتی موفق به کسب جایزه نوبل پزشکی شده‌اند. از جمله دانشمندان بزرگ علوم پزشکی کشور که دامپزشک هستند می‌توان به پروفسور حسین میر شمسی (پدر واکسن ایران)، پروفسور حسن تاجبخش، پروفسور علی اسلامی، پروفسور عباس شفیعی، پروفسور محمد وجگانی و..اشاره کرد

.

دامپزشکی در کنار پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی جز محبوبترین رشته‌های علوم پزشکی بوده و برای ورود به آن در ایران و سایر کشورها باید تراز علمی بالایی داشت.دامپزشکی دانشی کهن است و در ایران قدیم از دامپزشک به عنوان بیطار یاد می‌شده‌است. واژه انگلیسی دامپزشکی (veterinary) برای اولین بار توسط توماس براون در سال ۱۶۴۶ به کار گرفته شد.