جرم خیانت در امانت

تعریف خیانت در امانت

خیانت در امانت یکی از جرایمی ست که موجب ضرر به اموال اشخاص می شود به این صورت که مالی به دیگری سپرده شده یا برای منظور مشخصی در اختیار فردی قرار گیرد اما امانت دار ان را به ضرر امانت گذار مصرف یا مفقود کند یا علی رغم مطالبه آن مال را بازنگرداند.

مصادیق جرم خیانت در امانت

خیانت در امانت به اشکال مختلفی واقع می شود.

اتلاف: از بین بردن عمدی مال به ضرر امانت دهنده .

مفقود: از دسترس خارج کردن یا مفقود کردن مال سپرده شده.

تصاحب: برخورد مالکانه ی امین با مال سپرده شده . مثلا سند ملکی به عنوان امانت و نگهداری به امین سپرده شود ولی او ملک را اجاره دهد و از اجاره بها سود ببرد.

استعمال: امین مالی را که به وی سپرده شده و مکلف به حفظ و نگهداری از ان بوده  را به ضرر مالک استفاده کند مثلا دارنده  خودرو ان را در پارکینگ فردی به امانت پارک کند ولی امین از ان خودرو استفاده کند و یا در صورتی که بنا بوده مال صرفا در جهت مشخصی یا با شرایط خاصی استفاده شود ولی امین ان را در جهت دیگری استفاده کند مثلا چنانچه چک ضمانت حسن انجام کار به کارفرما داده شود اما کارفرما ان را به عنوان طلب شخصی خود به اجرا بگذارد.

عدم استرداد مال : علی رغم مطالبه ی امانت دهنده ، امین مال از بازگرداندن ان خودداری کند.

 البته قابل ذکر است که تمامی این موارد باید با قصد وسوء نیت باشد وگرنه جرم محقق نشده و صرفا می توان از طریق حقوقی ضرر و زیان یا استرداد مال را مطالبه کرد.

مستندات قانونی خیانت در امانت

خیانت در امانت از جرایم تعزیری ست که ماده ی 674 قانون مجازات اسلامی به ان پرداخته است. اعمال دیگری نیز در قوانین متفرقه در حکم خیانت در امانت در نظر گرفته شده اند.به این معنا که مجازات خیانت در امانت بر ان ها بار می شود. از جمله:

• ماده 11 قانون تصدیق انحصار وراثت
• ماده 28 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 440 قانون تجارت درمورد مدیر تصفیه

مجازات خیانت در امانت

مجازات جرم خیانت در امانت شش ماه تا سه سال حبس می باشد هم چنین اگر امانت گذار از جرم متضرر شده باشد نیز می توان علاوه بر محکومیت کیفری خسارت ضرر و زیان  یا استرداد مال را نیز مطالبه کرد.

قوانین کیفری